• Home
  • Nieuws
  • Schoolleiders reflecteren op hun ondersteuning op school. Hoe doe jij dat? (4)

Schoolleiders reflecteren op hun ondersteuning op school. Hoe doe jij dat? (4)

  • Posted on 05 juni 2025

Interview met directeur Johan Wijnhorst over de verantwoordingsbijdrage van De Passie Rotterdam.

In onze nieuwsbrief zijn we gestart met een nieuwe rubriek waarin aandacht is voor de verantwoordingsbijdragen van de vo-scholen in onze regio. Na Carolien Nagtegaal – Jansen, Anton Brand, Joni Heijboer en Debby Wernke, is het nu de beurt aan Johan Wijnhorst van De Passie Rotterdam.

Hoe ervaar je het dat je als school de vrijheid krijgt om zelf vorm te geven aan de manier waarop je je ondersteuningsgeld verantwoordt?

Het gaat natuurlijk om twee dingen: de manier waarop ik mijn verantwoording op papier zet en de wijze waarop we dat met elkaar bespreken. Vooral die tweeslag vind ik heel positief. Ik vind het goed om na te denken: wat hebben we nu, waar hebben we de focus op gelegd het afgelopen jaar en wat heeft dat opgeleverd? Ik vind het sowieso goed om hier evaluatief naar te kijken.

Leren van andere directeuren tijdens de verantwoordingslunch
Maar ik vind het ook leuk om met directeuren van andere scholen in gesprek te gaan tijdens de ‘verantwoordingslunches’ die Koers VO organiseert. Het is heel waardevol om met elkaar uit te wisselen, ‘wat speelt er bij jou, wat kan ik van jou leren, wat kan ik jou geven’. Wij kunnen als school weer leren van andere scholen, en zij kunnen weer leren van de stappen die onze school heeft gezet.

Breder perspectief
Ik vind de dynamiek van verschillende scholen fijn. Die diversiteit zorgt ervoor dat ik een beter en breder beeld heb. Ik krijg een breder perspectief omdat scholen in verschillende stadia zitten van een proces, waardoor ik altijd iets kan meenemen dat ik weer kan toepassen op mijn eigen school.

Kun je iets vertellen over jullie bijdrage, en ben je tevreden over deze vorm?

Als je weer opnieuw een fundament gaat bouwen is dat heel lastig om dat op een ‘fancy’ manier te doen. We hebben het gewoon simpel gehouden, zoals de werkelijkheid is. Poets het niet op, dit is gewoon de realiteit waar we nu in zitten op dit moment.
De interim ondersteuningscoördinator was pas in juni gestart toen we onze verantwoordingsbijdrage opstelden. Die is inmiddels vast in dienst bij ons. Dat is wel de belangrijkste les: dat je niet zonder een goede ondersteuningscoördinator kan op school; die is de spin in het web die ervoor zorgt dat allerlei processen rond de ondersteuning goed lopen.

Zou ik het de volgende keer weer zo vormgeven? Nee, daar zou ik wat leukers van maken. Maar dat hoef ik als directeur ook niet alleen te doen, onze ondersteuningscoördinator kan daarin meedenken. We kunnen bij onze volgende verantwoording ook meer laten zien van wat we doen.

Hoe is het proces verlopen om tot dit resultaat te komen?

We zijn veel met elkaar in gesprek gegaan en hebben ons laten adviseren door externen, zoals de Koersconsulenten. Plannen maken: ophalen waar we nu staan, waar schuurt het, wat is er nodig, hoe kunnen we dit als ondersteuningsteam oppakken? De basisondersteuning dat gebeurt gewoon in de klas elke dag. En hoe kunnen we daarnaast afspraken maken over de extra ondersteuning. Hoe zien we dat iemand meer nodig heeft, welke processen doorloop je dan? Hierover zijn we veel met elkaar in gesprek geweest en dat hebben we op papier gezet. We zijn nu ook verder gekomen dan ik van tevoren had verwacht. Ik dacht dat we heel schooljaar 2024-2025 nodig zouden hebben om het beter te maken, en om te zijn waar we nu zijn.

In de komende verantwoording kunnen we laten zien dat we nu de zorg en ondersteuning leveren die we moeten leveren. En niet voor één leerling, of tien of 20, maar voor alle 150 leerlingen van onze school. We zijn snel overgegaan van beperkte ondersteuning naar optimale ondersteuning van leerlingen.

Neem de tijd om na te denken, ook als je denkt dat je de tijd niet hebt
Ik zou iedereen willen adviseren om de tijd te nemen om na te denken over je ondersteuning. Ook al denk je dat je de tijd niet hebt, neem tóch de tijd. Je hebt echt de draagkracht nodig van de hele school. Want ondersteuning is niet van een enkeling binnen de school, dat is iets van ons allemaal. We hebben hier binnen het MT en met de verschillende teams over gesproken. We bespraken met elkaar vragen als: ‘waar moet ik heen met een leerling, ik loop vast wat moet ik doen, wat zou wenselijk zijn, wat heb ik daarbij nodig, wat kan jij daarin bieden? Is het verstandig dat heel veel mensen van alles doen, of is het beter om daarin te specialiseren?

Besef van urgentie
Er was dit jaar dusdanig veel honger om ook echt met elkaar aan de slag te gaan. Er was een besef van urgentie om de OPP’s (ontwikkelingsperspectiefplannen) in te vullen voor de leerlingen.

Wat is jullie grootste leerpunt op basis van de reflectie van dit jaar? Wat ga je volgend jaar zeker anders doen?

Het belangrijkste leerpunt voor ons is hoe belangrijk het is om OPP’s op te stellen voor leerlingen. Want als je dat niet doet, kun je ook niet toetsen of een leerling stappen maakt.
In het verleden was je vaak cijfers aan het overleggen in je verantwoording. Nu is intern de urgentie van de cijfers minder aanwezig. We vinden het nu belangrijk om onze aandacht te richten op waarom je een plan opstelt en hoe je dat doet. We gaan nu gestructureerd aan de slag om de leerling te kunnen helpen, we hebben daar aan de voorkant goed over nagedacht.
Het tweede leerpunt is om ouders erbij te betrekken, dit zorgt ervoor dat een leerling écht aan de slag wil. En betrek de leerling erbij, dat is straks ook een verplichting (noot van de redactie: hoorrecht). Vraag aan de leerling: ‘aan welke doelen wil jij werken?’.

Abc’tjes
Het zijn eigenlijk gewoon abc’tjes, standaard zoals het hoort. Maar het is goed om dit weer opnieuw te beseffen. Niet iedereen is altijd van het belang doordrongen, de werkdruk komt ook om de hoek kijken. Daar staat echter tegenover dat iedereen wél het resultaat ziet. Hierdoor wordt minder gekeken naar de tijd die het kost, want ze weten: dit levert resultaat op!

Heb je nog tips voor collega's om het verantwoordingsproces binnen school goed vorm te geven?

Dan zou ik toch zeggen: ‘betrek je team erbij en geef hen ook echt ruimte om de knelpunten te benoemen’. Dat is ook weer een open deur, maar ik heb wel opnieuw geleerd hoe belangrijk dit is.

Tenslotte: Van welke bijdrage op het verantwoordingsplatform zou je meer willen weten?

Ik zou meer willen weten over ‘onze buren’ van de Young Business School. Wij zitten samen in hetzelfde gebouw en bespreken veel met elkaar, maar we hebben het eigenlijk nooit over de ondersteuning. Ik ben wel nieuwsgierig naar hoe zij hun ondersteuning hebben vormgegeven.

Meer informatie

Op het verantwoordingsplatform kunnen scholen de verantwoordingsbijdragen bekijken van De Passie en andere vo-scholen.

Lees ook het interview met Carolien Nagtegaal-Jansen van De TooropMavo, Anton Brand van De Hef, en Joni Heijboer en Debby Wernke van Focus Beroepsacademie.